Oczyszczanie wody z płukania filtrów piaskowych (zwiększenie stopnia zużycia wody) Jednostka ultrafiltracji to prefabrykowana konstrukcja składająca się z modułu ultrafiltracji, pompy płuczącej, jednostki dozującej koagulant, jednostki dozującej flokulant, systemowej jednostki płukania chemicznego, zespół automatyki i sterowania, orurowanie i zawory odcinające - armatura regulacyjna. Opcjonalnie instalacja może być wyposażona w jednostki dozujące koagulant i flokulant, pompę wody zasilającej, zbiornik wody myjącej oraz oprzyrządowanie. Możliwe jest również zróżnicowanie stopnia automatyzacji instalacji ultrafiltracyjnych.
Mikrofiltracja to proces baromembranowy stosowany do rozdzielania wodnych układów koloidalnych (zawiesiny, emulsje). Mikrofiltracja jest najbliższa filtracji konwencjonalnej, ale nadal nie jest. Wielkość porów membran mikrofiltracyjnych waha się od 10 do 0,5 mikrona. Zastosowania mikrofiltracji nie mają wyraźnych granic. Stosowanie mikrofiltracji jako wstępnego etapu przygotowania.
Ultrafiltracja to proces baromembranowy, który zajmuje pozycję pośrednią między odwróconą osmozą a mikrofiltracją. Rozmiary porów membran ultrafiltracyjnych wahają się od 0,05 μm do 1 nm. Typowym zastosowaniem ultrafiltracji jest oddzielanie składników wielkocząsteczkowych z roztworu.
Obecnie membrany ultrafiltracyjne znajdują szerokie zastosowanie w następujących obszarach:
Nanofiltracja to proces membranowy, który usuwa z wody wielokrotnie naładowane jony i cząsteczki o wielkości 0,01 - 0,001 mikrona, cząsteczki substancji organicznych o masie powyżej 150-300 Da (Dalton), a także wirusy. Membrany nanofiltracyjne są zdolne do zatrzymywania jonów o wartościowości większej niż 1, zapewniając głębokie zmiękczanie wody. Pojedynczo naładowane jony (NaCl) są wychwytywane z wydajnością nie większą niż 50%. Jony metali ciężkich praktycznie nie przechodzą do permeatu, a także zanieczyszczeń organicznych o masie cząsteczkowej większej niż 150-300 Da (Dalton), co pomaga zmniejszyć kolor i utlenialność uzdatnionej wody
