Solanki są używane jako chłodziwa, czyli roztwory różnych soli w wodzie. Najczęściej spotykane są wodne roztwory chlorku sodu NaCl i chlorku wapnia CaCl2. W agregatach chłodniczych samochodów chłodni stosuje się roztwór chlorku wapnia.Właściwości solanki określa jej stężenie, czyli zawartość rozpuszczonej soli w procentach na jednostkę masy solanki. Czasami stężenie mierzy się gęstością (w g/cm3).
Dla każdej solanki istnieje jedna wartość stężenia odpowiadająca jej stanowi kriohydratu. Przy tym stężeniu solanka zamarza w postaci jednorodnej mieszaniny kriohydratu, a temperatura jej pomiaru jest najniższa. Tak więc temperatura zamarzania kriohydratu solanki chlorku wapnia odpowiada -55 °C (na 100 godzin wody jest 42,5 godziny soli). Wraz ze wzrostem lub spadkiem stężenia odpowiadającego punktowi kriohydratu wzrasta temperatura początku krzepnięcia solanki. Jednocześnie solanka o podwyższonym stężeniu staje się bardziej lepka i do jej przepompowania rurami potrzeba więcej mocy.
